Bu, televizordakı şəkillərin necə istifadə olunacağından, onun hansı texnologiyadan istifadə etməsindən asılıdır, lakin onların hamısı insan beyninin piksel adlanan kiçik rəngli nöqtələrdən ardıcıl səhnə yaratmaq imkanından istifadə edir.
HowStuffWorks-ə görə, bu pikselləri çatdırmaq üçün istifadə olunan ən çox yayılmış üç texnologiya katod şüa borusu, maye kristal displey və plazma displeydir. Katod şüa borusu və ya CRT ən qədim televiziya texnologiyasıdır. Tərkibində bir şüşə borunun vakuumunda qızdırılan bir filament var. Filament fokuslanmış və sürətlənmiş elektronlar yayır, beləliklə onlar borunun ucundakı ekrana dəyir. Televiziyanın içərisindəki sükan bobinləri elektronları üfüqi və ya şaquli istiqamətdə hərəkət etdirən bir maqnit sahəsi yaradır. Ekran elektronlar ona dəydikdə rənglə parlayan müxtəlif fosforlarla örtülmüşdür. Maye kristal displeylər və ya LCD displeylər və plazma displeylər daha yüngül, daha enerjiyə qənaət edən televiziya yayımına imkan verən həcmli katod borusuna ehtiyacı aradan qaldırır. LCD-lər elektrik cərəyanı tətbiq edildikdə, onların arxasındakı işığı müxtəlif yollarla tənzimləyən maye kristallara əsaslanır. Plazma displeylər isə mənalı bir görüntü yaratmaq üçün çoxlu kiçik flüoresan lampaları üç müxtəlif rəngdə işıqlandıraraq işləyir.
Mənbə: 411answers.com
Tərcümə etdi: Zəhra Niftiyeva
