Memarlıqda sudan istifadə Türk sənətində Asiyadan bəri görülən bir xüsusiyyətdir. Zibil daşı Şərqin ənənəvi daş malikanələrinin eyvanlarından və həyətlərindən keçən su yollarının üzərində yerləşən, suyun axması zamanı ritmik səs çıxararaq melodiya yaradan, eyni zamanda, sərinlik verən su yoluna verilən addır. Burada məqsəd insanların zehni və fiziki cəhətdən istirahət etməsini təmin etməkdir.
Anadolunun bir çox yerlərində bu memarlıq elementi məscidlərdə, mehmanxanalarda, malikanələrdə və saraylarda istifadə edilib. Moğol İmperatoru Əkbər bu məbədi Hinduizmin davamçısı olan sevimli həyat yoldaşı, İmperator Mariam-Uz Zamani üçün tikdirib. Məbəd 1574-cü ildə Moğol memarlığında tikilib. Moğollar mənsub olduqları Orta Asiya mədəniyyətini öz yerlərinə gətirmiş və memarlıq fəaliyyətlərində bu forma və naxışlara sadiq qalıblar.
Mənbə: antikdunyalar
Tərcümə etdi: Türkan Kərimli
