İndi dəbə uyğun gələn və gözəl görünmək üçün istifadə edilən pirsinq və döymələr tarixdən əvvəlki dövrlərdən bəri mövcuddur. İnsan insan olandan, yəni mücərrəd və fərziyyəli düşünə bildiyi dövrlərdən bəri həmişə özünü ifadəyə ehtiyac duymuşdur. Çünki o, ancaq belə qeyri-müəyyənliyin və onun yaratdığı qorxunun öhdəsindən gələ bilərdi.
İnsan öz təxəyyülündən, müşahidələrindən də istifadə edirdi. Onun bir çox müşahidələri bu gün də qüvvədədir. Məsələn, qohumunun meyvə yediyini gördü. Sonra onun yerdə uzandığını və qıvrıldığını gördü. Belə hallarda müşahidə yavaş-yavaş nəticəyə gəldi: bədənə daxil olan şeylər bizi xəstə edə bilər.
Bu qətiyyət bu gün də doğrudur, lakin tapdığı həll faydalılıq baxımından bugünkü həllərdən fərqli olsa da, məntiqi olaraq indiki həllərimizdən fərqlidir. Məsələn, bədənə daxil olan “şeyləri” mikrob adlandırmayıb, onları şər ruhlar adlandırıb. O, məsələn, bədən mayelərində bir "mahiyyət" görür və yad mahiyyətləri bu harmoniyanı pozan agentlər kimi düşünürdü.
Bəs onların qarşısını necə almaq olar?
Hipotetik düşünmə qabiliyyəti ilə o, həm də yaxşı ruhların və yaxşı qüvvələrin olduğunu iddia edirdi. Həyatda qalmasına kömək edən və ya ona kömək etdiyini düşündüyü əşyaları (tutaq ki, təsadüfən bir qabıq görəndə yemək tapdı, bu ikisi arasında səbəb əlaqəsi qura bildi.) Onları, onların hazırlandığı materialı, əşyaları saydı.
Nəhayət, o, amuletləri bədən dəliklərinə taxaraq və ya təsvirlərini bədənə həkk etməklə düzəltdi. Pirsinq və döymə belə doğuldu. Ən çox qadınlarda baş verməsinin səbəbi isə qadınların “pis ruhlardan” daha çox təsirlənməsidir. İndiki gigiyenik şəraitdə belə onlar kişilərdən daha həssasdırlar.Təbii ki, keçmişdə xəstəliklər daha çox olub. Onlar həmişə cinsiyyət orqanları, burun, qulaq və dodaq kimi nahiyələri deşmişlər, buna görə də sırğalar və müəyyən qədər də burun halqaları minilliklər boyu yaşamış və bu gün də davam edən ənənəvi qadın bəzək əşyalarına çevrilmişdir - baxmayaraq ki, kök səbəb unudulmuşdur.
Əlbəttə ki, bədənin hər hansı bir orqanında pirsinqin "məqsədi" hər kəs üçün şəxsi və hörmətlidir. Bu insandan insana dəyişir. Ancaq “əsl məqsəd” axtarırıqsa, bu anlayışın meydana gəlməsinin təkamül səbəbindən daha real məqsəd ola bilməz.
Mənbə: eskiseyler
Tərcümə etdi: Aytac Bəxtiyarlı
