Franz Kafkanın "Milenaya məktublar" əsəri yazıçının yalnız yazılarında deyil, şəxsi həyatında da nə qədər dərin hisslərə sahib olduğunu göstərir. Milena Jesenskaya Kafka ilə bir neçə il davam edən yazışmalarında həm bir sevginin, həm də bir ruh yoldaşlığının simvoluna çevrilir.
Bu məktublar Kafka'nın həm özünə, həm də Milenaya dair düşüncələrini açıq şəkildə ortaya qoyduğu bir güzgü kimidir. Yazışmalarda onun daxili təlatümü, sevgiyə qarşı həm həsrəti, həm də qorxusu, həyatdakı təklik hissi, sanki bir gündəlik kimi əks olunur. Kafka öz duyğularını belə təsvir edir:
"Sənin qarşında kiçilirəm, amma bu kiçilmə məni heç də əzmir. Əksinə, ruhumda bir yüngüllük gətirir."
Milena yalnız bir sevilən qadın deyil; Kafka üçün o, onun yazılarında daima təriflədiyi anlayışın – həqiqi anlayış və qəbulun canlı təmsilçisidir. Məktublarda Kafka bəzən çox romantik, bəzən isə dərin depressiv bir dildə yazır. Əsər yalnız iki insan arasındakı münasibətləri deyil, həm də Kafka'nın insan təbiətinə dair baxışlarını təqdim edir.
"Milena'ya Məktublar" sevginin idealizə edilmiş və eyni zamanda real tərəflərini təqdim edir. Onların münasibəti yalnız bir eşq deyil, həm də intelektual və mənəvi bir əlaqədir. Milena, Kafka'nın yazılarını çex dilinə tərcümə edən biri olaraq onun ruhuna daha dərindən nüfuz edir.
Bu məktublar Kafkanın daxili qorxularını, sağlamlıq problemlərini və şəxsi həyatında yaşadığı ziddiyyətləri başa düşmək üçün dəyərli bir mənbədir. Kafka Milenaya öz sevgi dilini təqdim etməklə yanaşı, həm də həyatın mənasını axtarır.
"Milenaya məktublar" yalnız bir sevgi məktubları toplusu deyil, həm də həyatın mürəkkəbliyi, əlaqələrin incəlikləri və insan duyğularının dərinlikləri haqqında düşüncələrdir. Bu əsər bizə göstərir ki, sevgi yalnız romantik bir duyğu deyil, həm də ruhların birləşməsi, insanın özünü başqa bir insanın varlığında tapmasıdır.
Hazırladı: Zeynəb Həsənova
