Kimyəvi reaksiyaya girən maddənin səth sahəsinin artırılması reaktivə daha çox materialın təsirinə səbəb olur, reaksiya prosesini sürətləndirir. Bu səbəbdən kimyaçılar tez-tez tozlar, doldurucular və səth sahəsini maksimuma çatdıran digər formalardan istifadə edirlər. Məsələn, təbiətdə baş verən kimyəvi reaksiya dəmirin oksigenlə reaksiyasıdır ki, bu da pas əmələ gətirir.
Möhkəm bir dəmir yığını dəmir yığınlarından daha yavaş korroziyaya uğrayır. Eynilə, hidrogen peroksid təbii olaraq maye suya və qaz oksigeninə parçalanır. Bu parçalanma prosesi manqandan katalizator kimi istifadə etməklə sürətləndirilə bilər. Manqan tozu manqan qranullarından daha sürətli parçalanmaya səbəb olacaq. Qayda budur ki, artan səth sahəsi daha sürətli kimyəvi reaksiyalara səbəb olur, lakin istisnalar ola bilər. Buna misal olaraq bərk cismin qazla tipik reaksiyasını göstərmək olar. Tutaq ki, kimyaçı maqneziumu yandırmaq istəyir. Qaz halındakı oksigen hər hansı yanma reaksiyasının zəruri amilidir, lakin maqnezium çox incə toz halındadırsa, oksigen molekulları maqnezium oksidi məhsulu olan maqnezium üzərində qabıq əmələ gətirərək onu boğduğu üçün maqnezium klasterinə nüfuz etməkdə çətinlik çəkəcək. Maqnezium uzun, nazik bir zolaqdırsa, bu ssenaridə kimyaçı daha sürətli reaksiya alır.
Mənbə: 411.answers
Tərcümə etdi: Nərgiz Orucova
